పురాణ ప్రారంభం
“నీ ప్రధాన కర్తవ్యం ప్రజోత్పత్తి ! నేను సాగించబోయే నిరంతర సృజనలో అందగత్తెలు ఆవిర్భవిస్తారు. నచ్చిన వనితను సహధర్మచారిణిగా స్వీకరించి , దాంపత్య ధర్మం నిర్వర్తించి , సమృద్ధిగా సంతానాన్ని ఉత్పత్తి చేసి , నీ తండ్రి అయిన నా ఋణం తీర్చుకో !” “నారాయణ ! నారాయణ !” నారదుడు నవ్వుతూ అన్నాడు. “నారాయణ నామగానమే నా పత్ని. దాని మూలంగా పొందే ఆనందమే నా సంతతి.”
“కుమారా !” బ్రహ్మ ఆశ్చర్యంగా అన్నాడు.
“జనకా ! నా నారద నామధేయంలోని అర్థం సెలవిస్తారా ?” నారదుడు వినయంగా అడిగాడు.
“నీకు నేను ప్రసాదించింది ఎన్నికచేసిన పేరు , కుమారా ! ”పరమాత్మ విషయకమైన జ్ఞానాన్ని ప్రసాదించేవాడు” అనే అర్థం స్ఫురించే నామధేయం అది !
“ధన్యోస్మి !” నారదుడు వినయంగా అన్నాడు. “జ్ఞానదాత అని నన్ను పేర్కొన్నారు కదా ! అది సార్ధక నామధేయం కావాలి కదా ! ఈ జ్ఞానదాతకు సంతానం మోత ఎందుకు ?” బ్రహ్మ తీక్షణంగా చూశాడు. “ఇది అవిధేయత ! జన్మదాత అయిన నా ఆజ్ఞనే ధిక్కరిస్తున్నావు. నీ ప్రవర్తన శిక్షార్హమైన అపరాధం తెలుసా ?” “నారాయణ ! తండ్రి శిక్ష తనయుడికి రక్ష ! అనుగ్రహించండి !” నారదుడు చిరునవ్వు నవ్వాడు.
ఆగ్రహం రజోగుణ స్పర్శతో బ్రహ్మదేవుడి ముఖ కమలాన్ని ఎర్రగా చేసింది. “అవిధేయతకు శిక్ష అనుభవించు ! నిత్య బ్రహ్మచారిగా , నిరంతర లోక సంచారిగా తపించు !”
“ధన్యోస్మి ! నా నిత్య బ్రహ్మచర్యానికీ , నిరంతర లోక సంచారానికీ నారాయణ నామ సంకీర్తనను జత చేసి , తదేక ధ్యానంతో తపిస్తాను ; సంకీర్తనా తపస్సు సాగిస్తాను !”
“నీకు ఒక చోట నిలకడగా కాలు నిలువదు. ఇది ఈ విధి విధింపు !” బ్రహ్మ కంఠంలో ఆవేశం ధ్వనించింది.
“మీ ఆగ్రహం నాకు అనుగ్రహం. ధన్యోస్మి ! ఇప్పుడే నా సంచారం ప్రారంభిస్తాను. సెలవు !” నారదుడు చిరునవ్వుతో నమస్కరించి వెనుదిరిగి వెళ్తున్నాడు.
బ్రహ్మదేవుడు అతన్నే చూస్తున్నాడు. ఆయన ఆవేశం మందహాసంగా మారింది. విష్ణు సంకల్పం ! ఆ విశిష్ట సంకల్పాన్ని తన సంకల్పం వికల్పం చేయలేదు ! ఆయన నారదుడి ఆకారాన్నే చూస్తూ “నారాయణార్పణం !” అన్నాడు తృప్తిగా.
సృష్టికర్త తన మానసాన్ని తన సహజ కార్యక్రమం వైపు మళ్ళిస్తూ , కళ్ళు మూసుకున్నాడు.
ఆయన సమ్ముఖంలో ఒక పురుషుడూ , ఒక స్త్రీ ఆవిర్భవించారు. ఇద్దరూ పాల నురగలాంటి తెల్లటి వస్త్రాలు ధరించి వున్నారు. బ్రహ్మ కళ్ళు తెరిచి ఇద్దర్నీ వాత్సల్యంతో చూశాడు.
“కుమారా ! నేను సృష్టికర్త బ్రహ్మను. నువ్వు నా సంకల్ప సంజాతుడవు ! నా మానస పుత్రుడవు…” బ్రహ్మ పురుషుడిని చూస్తూ అన్నాడు.
“జనకులకు నమస్కారం !” ఆ పురుషుడు చేతులు జోడిస్తూ అన్నాడు.
“స్వయంభువుడైన నా సంకల్పంలో – నా అంశతో నువ్వు ఆవిర్భవించావు.. స్వయంభువ సుతుడైన కారణంగా నువ్వు స్వాయంభువుడవు ! ”మనువు” అనే బిరుదాన్ని ప్రసాదిస్తున్నాను. మనువులలో మొదటివాడివైన నువ్వు ”ఆదిమనువు ” అని కూడా వ్యవహరించబడతావు…” అంటూ బ్రహ్మ స్త్రీ మూర్తి వైపు చూపుల్ని ప్రసరించాడు.
తన్వీ ! నీ నామధేయం ”శతరూప”. చక్కటి సౌష్ఠవంతో జవ్వనిగా ఆవిర్భవించిన నీకు ”యువ” అనీ, ”యువాదేవి” అనీ సార్ధక నామధేయాలు ప్రచారంలోకి వస్తాయి !
“ధన్యురాలను !” శతరూప నమస్కరిస్తూ అంది.
“స్వాయంభువా ! యువతి శతరూపను నీ భార్యగా స్వీకరించు. మీ దాంపత్య ఫలాలుగా భూలోక వాసం చేసే నరజాతి ఆవిర్భవించి , వృద్ధి చెందుతుంది ! ”మనువు” అని సంతతి అయిన కారణంగా ఆ నరజాతి ”మానవ” జాతిగా వ్యవహరింపబడుతుంది. ఆ మానవజాతికి ”బాల్యము” , ”కౌమారము” , ”యవ్వనము” , ”వృద్ధాప్యము” అనే నాలుగు దశలుంటాయి. మృత్యువుతో మానవుని జీవితం పరిసమాప్తమవుతూ వుంటుంది. ఆ కారణంగా మానవులు ”మర్త్యులు” అనీ , వాళ్ళు నివసించే భూలోకం ”మర్త్యలోకం” అనీ వ్యవహరింప బడతాయి… బ్రహ్మ ఆగి. ఇరువుర్నీ కలియజూశాడు.
“మీ ఇద్దరి సంతతితో భూలోకం నిండి పోవాలి !”.
మనువూ , శతరూపా నమస్కరించారు.
“భార్యాభర్తలుగా మీ జీవితం గురించీ , సంతానలాభం గురించీ , జీవన ధర్మాల గురించి మీకు చక్కని అవగాహన అవసరం. ఆ జీవనవేదం మీకు ధ్యానగోచరం కావాలి. అందువల్ల ప్రశాంత వాతావరణంలో , మనసుకు నచ్చిన ప్రదేశంలో ఇద్దరూ ”తపోసాధన” సాగించండి. ప్రస్తుతానికి మీ కర్తవ్యం అదే !” అన్నాడు బ్రహ్మ , తన ఉపదేశాన్ని ముగిస్తూ.
“జనకా… మీరు సెలవిచ్చిన భూలోకం” స్వాయంభువ మనువు ఏదో అడిగే ప్రయత్నంలో అన్నాడు.
బ్రహ్మ చెయ్యెత్తి వారించాడు.
“కుమారా ! ముందుగా మానవజాతిని వృద్ధి చేయడానికి అవసరమైన జ్ఞానం నీకు సమకూరాలి ! నీ సంతతిగా పుట్టే మానవుల నిత్య జీవనవికాసం కోసం – ఆ జాతి మూల పురుషుడయ్యే నువ్వు – జీవన సూత్రాలను నిర్దేశించవలసి వుంటుంది. దానికి అవసరమైన నేపధ్యం ఇప్పుడు నువ్వు చేసే సాధన ద్వారా లభిస్తుంది. భూలోకం గురించిన అంశం గురించి సకాలంలో నువ్వు నా సన్నిధికి వస్తావు ! ఇప్పుడు నీ కర్తవ్యం భూలోక విచారం. కాదు ; తపస్సు ! వెళ్ళు ! శతరూపతో కలిసి తపస్సు సాగించు !”.
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹