Skip to content Skip to footer

🌹🌹🌹 నవగ్రహ పురాణం 🌹🌹🌹 – నూట నలబై ఆరవ అధ్యాయం

శుక్రగ్రహ మహిమ మొదటి భాగము

“హిమకుంద మృణాళాభం దైత్యానాం పరమం గురుమ్ !

సర్వశాస్త్ర ప్రవక్తారం భార్గవం ప్రణమామ్యహమ్ !!”

నిర్వికల్పానంద శుక్ర స్తుతి శ్లోకాన్ని పఠించి , శుక్రగ్రహ మహిమా కథనాన్ని ప్రారంభించాడు.

“శుక్రుడు ప్రధానంగా ఐశ్వర్య , ఆనంద , సౌభాగ్య , వైభవ కారకుడు. ఆయన కారకత్వాలు ఇంకా ఉన్నాయి కానీ , ప్రస్తుతం వాటితో మనకు అవసరం లేదు. ఐశ్వర్య సౌభాగ్య వైభవాలు కోల్పోయి , తిరిగి పొందిన పురాణపురుషుని గాధను ఉదాహరణగా చెప్పుకుందాం. క్షీరసాగర మథన గాథ మీకు గుర్తుండే ఉంటుంది. ఆ అమృత సాధన కార్యంలో ఇంద్రాది దేవతలకు చేయూత అందించి , అమృతంలో పాలుపంచుకోలేక బలి చక్రవర్తి భంగపడిన విషయం మనం విన్నాం. సాగరమధనం అనంతరం జరిగిన సురాసుర యుద్ధంలో ప్రాణాలు కోల్పోయిన బలిచక్రవర్తిని శుక్రాచారుడు మృతసంజీవనీ విద్యతో పునర్జీవితుణ్ణి చేశాడు. బలిచక్రవర్తి కృతజ్ఞతాభారంతో శుక్రాచార్యుడిని అనన్య సామాన్యమైన రీతిలో సేవించి , సంతోషపెట్టాడు.”

“శిష్యుడి సేవకు ప్రసన్నుడైన శుక్రుడు ఆయన చేత విశ్వజిత్ యాగం చేయించాడు. యజ్ఞం విజయవంతంగా పరిసమాప్తమైంది. హోమాగ్నిలోంచి సువర్ణ వస్త్రాలు కప్పిన రథమూ , సూర్యరథాశ్వాలలాంటి జవనాశ్వాలూ , సింహపతాకమూ , దివ్యమైన ధనుస్సూ , రెండు అమ్ముల పొదులూ , కవచమూ వెలికివచ్చాయి. అగ్నిదేవుడు వాటిని బలిచక్రవర్తికి బహూకరించాడు. శుక్రాచార్యుడు శిష్యుడికి తెల్లటి శంఖాన్ని ఇచ్చాడు. తాతగారైన ప్రహ్లాదుడు ఎప్పటికీ వాడిపోని పద్యమాల ఇచ్చాడు. బలిచక్రవర్తి ఆనందంతో పొంగిపోయి , గురుదేవుడైన శుక్రాచార్యులకు ధన్యవాదాలు అర్పించాడు…”

యుద్ధానికి అవసరమైన దివ్య పరికరాలను పొందిన బలితో శుక్రుడు ఇలా అన్నాడు.

“బలీ ! మనకు అమృతం లేకపోతే ఏం ? మా వద్ద మృతసంజీవనీ దివ్య విద్య ఉంది. నీ వద్ద దివ్య రథమూ , ధనుర్భాణాలూ , కవచమూ ఉన్నాయి. మేము బహూకరించిన ధవళ శంఖాన్ని పూరించు. అమరుల మీద సమరం ప్రకటించు !”

బలిచక్రవర్తి శుక్రాచార్యుడి వైపు క్షణకాలం సందేహిస్తూ చూశాడు. “గురుదేవా ! క్షీరసాగర తీరాన జరిగింది చూశాక , విజయ సాధన విషయంలో సందేహంగా ఉంది. దేవతలను జయించడానికి ఈ రథమూ , ధనుర్బాణాలూ చాలునంటారా ?”

“చాలవు !”

“తమ శుభదృష్టిని ప్రసరించి , ”విజయోస్తు” అనండి !”

“అది ఒక్కటే కూడా చాలదు. అశుభ దృష్టిని కూడా ప్రసరిస్తాను…”

“గురుదేవా ?” బలి ఆశ్చర్యంగా అన్నాడు.

“నీ మీదా , నీ అసురగణం మీదా కాదు నాయనా ! ఇంద్రుడి మీద ! మహేంద్రుడి మీద ప్రసరించే ఈ శుక్రుడి వక్రవీక్షణ బలిచక్రవర్తికి వెయ్యింతలు బలాన్ని ఇస్తుంది ! ”సమరానికి సాగు ! ఈ సారి నిశ్చయంగా జయం నీదే !” శుక్రాచార్యుడు తీక్షణంగా చూస్తూ అన్నాడు.

ఇంద్ర సభ !

రంభా , ఊర్వశీ నాట్యం చేస్తున్నారు. దేవేంద్రుడు తన్మయత్వంతో చూస్తూ , ఆనందిస్తున్నాడు. అప్సరసల అందెలు లయబద్ధంగా శ్రవణ మనోహరంగా ధ్వనిస్తున్నాయి. దేవచారులు ఇద్దరు ఆందోళనతో సభలోకి పరిగెట్టుకుంటూ వచ్చారు. వాళ్ళ రాకను గమనించిన బృహస్పతి చెయ్యెత్తి ఊర్వశీ , రంభలను వారించాడు. మంజీరాల మనోహర నాదాలూ ఆగిపోయాయి.

“సుర సామ్రాట్టుకు జయం ! ప్రభూ ! బలిచక్రవర్తి అఖండ సేనా వాహినితో అమరావతిని చుట్టుముట్టాడు !”ఒక దేవచారుడు అన్నాడు.

“నిజమా ?!”ఇంద్రుడు ఆశ్చర్యంతో అరిచాడు.

“నిజమే ప్రభూ ! కోట చుట్టూ రాక్షస సైన్యం మోహరించింది ! మార్గాలన్నింటినీ మూసి వేశారు !” రెండవ చారుడు వణికే కంఠంతో విన్నవించాడు.

అసుర సైన్యం మ్రోగిస్తున్న అనేక శంఖాల భీకర ధ్వనులు దేవచారులు తెచ్చిన వార్త నిజమే అంటూ చాటుతున్నట్టు సభా భవనంలోకి దూసుకొస్తున్నాయి. ఇంద్రుడు ఆందోళనతో బృహస్పతి వైపు చూస్తూ , సభ చాలించి లేచాడు.

“గురుదేవా ! పరాజయాన్ని రుచిచూసిన బలి అచిరకాలంలోనే యుద్ధానికి సన్నద్ధుడై వచ్చాడంటే , ఏదో నూతన శక్తి అతనికి లభించి ఉండాలి…” ఇంద్రుడు సాలోచనగా అన్నాడు.

శూన్యంలోకి చూస్తున్న బృహస్పతి తన దృష్టిని ఇంద్రుడి వైపు తిప్పాడు. “మహేంద్రా ! శుక్రాచార్యుడు బలి చక్రవర్తి చేత విశ్వజిత్ యాగం చేయించాడు. దానితో అసురుల బలం ఇబ్బడి ముబ్బడి అయింది. బ్రహ్మ వాదులైన భృగువంశీకులు అసామాన్య శక్తులను బలికి ఒనగూర్చుతున్నారు. శ్రీమహావిష్ణువూ , పరమశివుడూ తప్ప మరెవ్వరూ బలిని ఎదిరించి జయించలేరు…”

“గురుదేవా !”

“అవును , దేవరాజా ! నా గణన ప్రకారం ప్రస్తుతం నీకు కాలం అనుకూలంగా లేదు !”

“కర్తవ్యం ఏమిటో చెప్పండి !”

“నీకు తెలియనిది ఏముంది మహేంద్రా ! యుద్ధంలో సిద్ధించాల్సిన పర్యసనాలు రెండే ! ఒకటి విజయం. రెండు వీరమరణం. ప్రస్తుతం మనకు లభ్యంగా ఉన్న దైవికబలం , ఆయుధబలం ఈ రెండూ కూడా విజయసాధనకు చాలవు. అంటే ఈ రెండింటివల్లా విజయం రాదు ! అమృతం కారణంగా వీర మరణమూ రాదు !” బృహస్పతి నిస్పృహతో అన్నాడు.

దేవేంద్రుడు నీరసంగా చూశాడు. “మీ విశ్లేషణం నాకు ఆందోళన కలిగిస్తోంది ! కర్తవ్య బోధ చేయండి !”

“స్వర్గ సామ్రాజ్యాన్ని బలిచక్రవర్తి పరంచేసి , తొలగిపోవడమే కర్తవ్యం !”

“గురుదేవా !”

“ఆందోళన పడవద్దు మహేంద్రా ! ఈ పరిత్యాగం శాశ్వతం కాదు ; ” తాత్కాలికమే!” బృహస్పతి ఓదార్పుగా అన్నాడు. ఇంద్రుడు వేడిగా నిట్టూర్చాడు.

మహేంద్రుడి ఆనతిని అనుసరించి దేవతలూ , అప్సరసలూ స్వర్గలోకాన్ని వదిలి సురక్షితమైన అనుకూల ప్రాంతాలకు వలస వెళ్ళిపోయారు. ఇంద్రుడూ సతీ సంతాన సమేతంగా తరలి వెళ్ళాడు.

అమరులందరూ కాందిశీకులుగా మారిపోయి , చెట్టుకొకరూ , పుట్టుకొకరూ పారిపోయిన దుర్వార్తను నారదమహర్షి కశ్యపాశ్రమానికి చేరవేశాడు. తన సంతతి అయిన దేవతలకు ప్రాప్తించిన కష్టనష్టాలను విని , అదితి విచారంలో మునిగిపోయింది. భర్త కశ్యప బ్రహ్మ ముందు తన దుఃఖాన్ని ప్రకటించింది.

“స్వామీ ! నా సంతతిగా జన్మించిన మన బిడ్డలు సౌమ్యులు , అక్రమ ప్రవర్తునులైన అసురుల మూలంగా భోగభోగ్యాలనూ , సుఖసంతోషాలనూ కోల్పోయి దుఃఖ సాగరంలో మునకలు వేస్తున్నారు. నా బిడ్డలైన ఇంద్రాదులను అమరావతిలో పునఃప్రతిష్ఠించండి. దైత్యదానవులను శిక్షించి , అదితేయులను రక్షించండి !”

ఆవేదనతో కూడిన అదితి అభ్యర్ధన విని కశ్యపుడు నిట్టూర్చాడు. అనునయంగా ఆమె ఆశ్రువుల్ని తుడిచాడు. “అదితీ ! నీ కోరికను తీర్చే శక్తి , సామర్థ్యం నాకు లేవు. నాకే కాదు ; త్రిలోకాలలో ఎవ్వరికీ లేవు , ఒకే ఒక్క మహితాత్ముడికి తప్ప !”

“స్వామీ… ఆ మహితాత్ముడు…”

“శ్రీమహావిష్ణువు !” కశ్యపుడు చిరునవ్వు నవ్వుతూ అన్నాడు. “అసురులను శిక్షించి , సురలను రక్షించే అపూర్వశక్తి ఆయనొక్కడికే ఉంది ! ఆ జగజ్జనకుడిని ఆరాధించు !”

“స్వామీ ! ఆ స్వామి కరుణిస్తారా ?”

“ఒక విశిష్టమైన , ప్రత్యేకమైన వ్రతవిధానం ఉంది. భక్తి ప్రపత్తులతో , నియమనిష్ఠలతో , చిత్తశుద్ధితో ఆ వ్రతాన్ని ఆచరిస్తే పరమ పురుషుడు తప్పక కరుణిస్తాడు !” అదితి కుతూహలంగా , మౌనంగా చూసింది.

“అద్వితీయమైన ”పయోభక్షణ వ్రతం” అది ! ఆ వ్రత విధానాన్నీ , మంత్రాన్నీ వ్రత కాలంలో పాటించవలసిన నియమాన్నీ , తగిన కాలాన్నీ , వ్యవధానాన్నీ నీకు ఎరుకపరుస్తాను. మహాశక్తివంతమైన , దివ్యమైన మంత్రాన్ని నీకు ఉపదేశిస్తాను. రేపు ఫాల్గుణ శుక్ల పక్ష పాడ్యమి ! వ్రతం ప్రారంభించడానికి మహత్తరమైన దినం. సరేనా !”

“ఆజ్ఞ ! రేపు ఉదయమే వ్రతాన్ని ప్రారంభిస్తాను !” అదితి ఉత్సాహంగా అంది. ” శుభం ! మహాసంకల్పం చేసుకుని , ప్రారంభించాలి సుమా !” కశ్యపుడు అన్నాడు. అదితి పతిదేవుని సూచనను అనుసరించి ఆ మరునాడే పయోభక్షణ వ్రతాన్ని ఆరంభించి , నియమనిష్ఠలతో పండ్రెండు రోజుల పాటు ఆచరించింది. పయోభక్షణ వ్రతం పరిసమాప్తమైంది.అదితిని ఆనందాశ్చర్యాల డోలికలలో ఊపుతూ శ్రీమహావిష్ణువు ఆమె ముందు సాక్షాత్కరించాడు.

“అమ్మా… అదితీ !”

“తండ్రీ ! వచ్చావా ?!”అదితి ఆనందబాష్పాలు రాలుస్తూ , గద్గదకంఠంతో అంది. “అమ్మ పిలిస్తే రాకుండా ఉండగలనా !” శ్రీహరి చిరునవ్వుల వెన్నెలలు కురిపిస్తూ అన్నాడు.

“తండ్రీ !” అదితి కదిలిపోతూ అంది. “నీ కోరిక నాకు తెలుసు తల్లీ ! నీ కడుపున పుట్టి , దేవతలకు పూర్వవైభవాన్ని చేకూర్చుతాను !”

“జగజ్జనకా ! నేనెంత అదృష్టవంతురాలిని !” అదితి విశాల నేత్రాలు ఆనందాశ్రువులను వర్షిస్తున్నాయి.

“అదృష్టం నాది కూడా , మాతా ! నీ గర్భసుధాంబుధి వీచికలలో ఊయల లూగుతూ విశ్రమించి , తుష్టిని పొంది , సకాలంలో నీ వొడిని చేరి , నీ స్తన్యం త్రాగి పుష్టిని పొందుతాను !” అదితి శరీరం ఒక్కసారిగా జలదరించింది. “తండ్రీ… నా తండ్రీ !”

“నా రూపాన్ని మనసులో ఉంచుకుంటూ తనువుతో నీ పతిదేవుణ్ణి సేవించు ! పవిత్ర యజ్ఞకుండంలో హవిస్సులాగా నేను నీ పావన గర్భంలో చేరుతాను !”

“ధన్యురాలను స్వామీ !”

“సుపుత్ర ప్రాప్తిరస్తు !” విష్ణువు చిరునవ్వుతో దీవిస్తూ అంతర్ధానమయ్యాడు.

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

Leave a comment