శనిగ్రహ చరిత్ర మొదటి భాగము
యముడు తల్లిదండ్రుల పాదాలకు నమస్కరించాడు. సావర్ణినీ , శనినీ , యమినీ , తపతిని ప్రేమగా పలకరించాడు.
“అనుకున్నది సాధించావు కద , యమా ?” సూర్యుడు కుమారుడిని అడిగాడు.
“అనుకోని అద్భుత పదవిని బ్రహ్మదేవుడు నాకు అనుగ్రహించాడు. నాన్నగారూ !” యముడు సగర్వంగా అన్నాడు. “ఆయన నన్ను దక్షిణ దిక్కుకు పాలకుడుగా నియమించాడు !”
“చూశారా , స్వామీ ! నా బిడ్డ దిక్పాలకుడయ్యాడు !” సంజ్ఞ సంతోషంగా అంది.
“కాలం తీరిన జీవులను పాశబంధంతో తీసుకురావడం , వాళ్ళ పాపపుణ్యాలను పరిగణించి , నరకానికో , స్వర్గానికో పంపించడం – ఇది నా విధి ! పాప పుణ్యాలను నిర్ణయించి , శిక్షలు సక్రమంగా విధించగలిగే పరిజ్ఞానం కోసం పరమేశ్వరుడిని ఆశ్రయించమని ఆ పరమేష్టి నన్ను ఆజ్ఞాపించారు…”
“అలాగా !” సంజ్ఞ సంతోషంగా అంది.
“చతుర్ముఖుల ఆనతిని అనుసరించి , హిమాలయ పర్వతం మీద పరమశివుడి గూర్చి తపస్సు చేశాను ! ఆయన సాక్షాత్కరించాడు. తాను రూపొందించిన ”శిక్షాస్మృతి”ని నాకు ఉపదేశించాడు.” యముడు ఆనందంగా వివరించాడు.
“పరమశివుడు శిక్షాస్మృతి రచించాడా ?” సంజ్ఞ అడిగింది.
“విశ్వంలో మొట్టమొదటి సారిగా శిక్షాస్మృతిని నిర్మించింది పరమశివుడే , సంజ్ఞా !” సూర్యుడు అన్నాడు.
“మేరు పర్వతం మీద దక్షిణాన నా కోసం ”సంయమని” అనే పట్టణం విశ్వకర్మ నిర్మించాడు. వంద యోజనాల పొడవుతో , వంద యోజనాల వెడల్పుతో ఉన్న సభలో నేను నా విధులు నిర్వహించాలి ! మీ ఆశీస్సులతో నా దిక్పాలక పదవిని ప్రారంభిస్తాను !” యముడు సంతోషంతో చెప్పాడు.
యముడు చెప్తున్న విషయాలు అందరి ముఖాల మీద ఆనందాన్ని పులుముకున్నాయి. ఒక్క శనైశ్చరుడు మాత్రం – నవ్వలేదు. అతని నల్లటి ముఖం మీద తీవ్రమైన అసంతృప్తి , అసూయా జమిలిగా కనిపిస్తున్నాయి.
“సావర్టీ ! చూశారా మీ సోదరుడు యముడు బ్రహ్మనూ , శివుడినీ – ఇద్దర్నీ మెప్పించాడు. దిక్పాలక పదవి సంపాదించుకున్నాడు. తన పరిపాలన కోసం అద్భుతమైన సభాంగణం , సంయమనీపురం లభించాయి మన యముడికి !” సంజ్ఞ ఉత్సాహం నూరి పోస్తూ అంది.
“మీరు కూడా యముడిని ఆదర్శంగా తీసుకుని – సాధించాలి !” సూర్యుడు. అన్నాడు.
“యముడి కన్నా ఎక్కువే సాధిస్తాను !” శని ఆవేశంగా అరిచాడు.
అందరూ అదిరిపడి అతని వైపు చూశారు. శని కళ్ళు నల్లటి కుండ చిల్లుల్లో కనిపించే ఎర్రటి నిప్పుల్లా ఉన్నాయి.
“శనైశ్చరా…” సూర్యుడు ఆశ్చర్యంగా అన్నాడు. “ఆగ్రహిస్తున్నావు ! ఎందుకు , నాయనా ?”
“యముడు పరమేష్టినీ , పరమేశ్వరుణ్ణి – ఇద్దర్ని మాత్రమే మెప్పించాడు ! ఈ శనైశ్చరుడు బ్రహ్మ , విష్ణు , మహేశ్వరులను ముగ్గుర్నీ మెప్పిస్తాడు !”
యముడు శని స్పందనతో నివ్వెరపోయాడు. దగ్గరగా వచ్చి , అతని భుజం మీద అనునయంగా చెయ్యి వేశాడు. చిరునవ్వుతో చూస్తూ , “సోదరా…” అన్నాడు.
శనైశ్చరుడు యముడి చేతిని విసురుగా తోసి , ఎడంగా జరిగాడు. “నీ విజయాన్ని మించిన ఘన విజయాన్ని సాధించి , నా శక్తి నిరూపించుకుంటాను !”
“శనీ ! ఏమిటా అహంభావం ?” సంజ్ఞ గద్దించింది.
“అహంభావం కాదు , జ్యేష్ఠమాతా ! ఆత్మ విశ్వాసం ! ఈ యముణ్ణి మెచ్చుకున్నట్టే , నన్నూ మెచ్చుకోవాలి మీరు !”
“శనైశ్చరా…” సూర్యుడు మందలింపుగా అన్నాడు.
“త్రిమూర్తుల వరాలు సంపాందించి గానీ తిరిగి రాను !” శని హుంకరించాడు. “ఇప్పుడే – ఇప్పుడే వెళుతున్నాను !”
“సోదరా !” సావర్ణి సముదాయిస్తున్నట్టు అన్నాడు.
“సాధించి , తిరిగి వస్తాను , సావర్డీ!” అంటూ శనైశ్చరుడు విసురుగా మందిరంలోంచి వెలుపలికి నడిచాడు.
అందరూ నిర్ఘాంతపోయి చూస్తున్నారు.
“స్వామీ… శనైశ్చరుడికి ఎందుకా స్పర్ధ ?” సంజ్ఞ విచారంగా అంది.
“వృద్ధి కోసం పూనే స్పర్థ మంచిదే దేవీ !” సూర్యుడు నవ్వాడు.
శని నెమ్మదిగా , మందమందంగా , అడుగులో అడుగు వేసుకుంటూ అరణ్య మార్గంలో వెళ్తున్నాడు.
నారాయణ నామస్మరణ చేసుకుంటూ , ఆకాశ మార్గాన వెళ్తున్న నారదుడు శనిని చూసి , ఆలస్యం చేయకుండా కిందకు దిగి , శనికి అభిముఖంగా నడవసాగాడు. మలుపు తిరిగి , సమీపంలో ఉన్న శనిని సమీపించాడు. ”నారాయణ!” అంటూ…
శని నారదుడి వైపు తీక్షణంగా చూశాడు.
“అభివాదం మహర్షీ !” అన్నాడు చేతులు జోడిస్తూ.
“నారాయణార్పణం ! ఎక్కడికి ప్రయాణం సూర్యనందనా ?” నారదుడు ఎగాదిగా చూస్తూ అన్నాడు.
శని కళ్ళు చిట్లించాడు. “మా జనయిత్రి నామధేయం కూడా కలిపి , ”ఛాయా మార్తాండనందనా !” అని సంబోధించవచ్చు కదా ?”
“నారాయణ ! నేను అనకపోయినా , నువ్వు ఛాయాసుతుడు కాకపోతావా ? చాలా వేగంగా వెళుతున్నావు… ఎక్కడికో తెలుసుకోవచ్చునా , ఛాయా పుత్రా ?”
“అపహాస్యమా , నారదమహర్షీ ? నేను అడుగులో అడుగు వేస్తూ , నడిచేవాడిననీ , అందుకే నన్ను శనైశ్చరుడనీ , మందుడనీ అంటారనీ తెలియదా ? నేను… వేగంగా , అదీ ”చాలా వేగంగా” వెళ్ళడం అనేది సంభవమా ?” శని సూటిగా అడిగాడు.
నారదుడు శని చూసేలా నాలుక కరుచుకున్నాడు. “నీ నడకలో అడుగడుగునా కనిపించిన నిర్ణయాన్ని గమనించి , అలా అన్నానులే. ఛాయా మార్తాండ సంభూతా ?”
“తపస్సు రహస్య కార్యమైతే , నేను వెళ్ళే పని కూడా రహస్యమే !” శని ముక్తసరిగా అన్నాడు.
“తపస్సా ?! ఎవరి గురించి ?” నారదుడు ఆశ్చర్యంగా అడిగాడు. “బ్రహ్మా ? విష్ణువా ? మహేశ్వరుడా ?”
ఈ శనైశ్చరుడికి ముగ్గురూ సమానమే ! త్రిమూర్తులు ముగ్గురి గురించీ తపస్సు చేసే సంకల్పంతో వెళ్తున్నాను” శని గర్వంగా అన్నాడు.
“ముగ్గురి గురించా ?” నారదుడు ఆశ్చర్యంగా అన్నాడు. “ఒక్కరైనా చాలుగా , వరాలు వర్షించేవారేగా , ఏ ఒక్కరైనా ?”.
“ముగ్గుర్నీ ప్రసన్నం చేసుకోవాలని నిర్ణయించుకుని , బయలుదేరాను , నారదా ! నా నిర్ణయం మారదు !” శని పట్టుదలగా అన్నాడు. “ఆ యముడు ఇద్దర్ని మెప్పించాడు. గదా ! నేను ముగ్గుర్నీ మెప్పిస్తాను !”.
“నారాయణ ! నారాయణ ! అదన్న మాట సంగతి ! ఆలోచన బాగానే ఉంది. అయితే , ముగ్గురికోసం తపస్సులోనే చాలా కాలం గడిచిపోతుంది…”
శని గోరోచన గుళికల్లాంటి కళ్ళతో సూటిగా చూశాడు. “నువ్వు ఇలాగే దారికి అడ్డుగా నిలుచుని , మాటకు మాట పెనవేస్తూ ఉంటే , ఇంకా చాలా కాలం గడిచిపోతుంది. నారదా !”
“నారాయణ ! మా సూర్య పుత్రుడు కదా , కుశల ప్రశ్నలు వేద్దామని వచ్చాను ! అంతే ! కాకపోతే , ముగ్గురు మూర్తుల్నీ ప్రసన్నం చేసుకోవాలంటే మూడు కాలాల పాటు , మూడు విడతలుగా…”
“నారదా !” శని గద్దించినట్టు అన్నాడు. “మూడు విడతలని ఎవరన్నారు ? ఒక్క ముక్కలో చెప్పేస్తాను ! నీ దారిన నువ్వు పో , నా దారిన నన్ను పోనీ ! నేను – బ్రహ్మ , విష్ణు , మహేశ్వరుల ముగ్గురి గురించే ఒకేసారి తపస్సు చేస్తాను ! అంటే త్రిమూర్తుల గురించి ఏక కాలంలో !”
“నారాయణ !” అంటూ నారదుడు నోరు తెరిచాడు. “ముగ్గురు దేవ దేవుల గురించి ఏక కాలంలోనా ? ఇలాంటి విచిత్రమైన తపశ్చర్య గతంలో లేదు. భవిష్యత్తులో ఉండబోదు…”
“వర్తమానంలో ఉంటుంది ! అన్ని లోకాలకూ ఈ వర్తమానం అందించు ! వెళ్ళు !” అంటూ శనైశ్చరుడు నారదుణ్ణి తప్పుకుని అడుగులో అడుగేసుకుంటూ వెళ్తున్నాడు. నారదుడు అతని వైపు తిరిగి నోరు వెళ్ళబెట్టి చూస్తున్నాడు.
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹