శ్రీ అగ్ని మహాపురాణం 🌹🌹 – ఆరవ అధ్యాయం

అయోధ్యా కాండ వర్ణనము

భరతుడు మాతుల గృహమునకు వెళ్ళిన పిమ్మట రాముడు తండ్రి మొదలగు వారిని భక్తితో సేవించెను.దశరథ మహారాజు రామునితో ఇట్లనెను “రామా! వినుము”.

“నీ గుణములందు ప్రేమచే ప్రజలు నిన్ను ఇంతకు పూర్వమే, మనసా రాజ్యాభిషిక్తుని చేసినారు. నేను రేపు ప్రాతఃకాలమున నీకు యౌవరాజ్యము ఇచ్చుచున్నాను, సీతా సహితుడవై ఈ రాత్రి నీవు వ్రతమును అవలంబింపుము” వసిష్ఠుడు, సృష్ట, జయంతుడు, విజయుడు, సిద్ధార్థుడు, రాష్ట్రవర్దనుడు, అశోకుడు, ధర్మపాలుడు, సుమంత్రుడు, అను ఎనమండుగురు మంత్రులను రామునితో ఆ విధముగనే పలికిరి.

రాముడుతండ్రి మొదలైన వారి మాటలు విని, అట్లే చేసెదను అని చెప్పి, కౌసల్యకు కూడ తెలిపి, దేవతలను పూజించి, వ్రతము నవలంబించెను.

దశరథుడు, “రాముని పట్టాభిషేకమునకు కావలసిన సంభారములన్నియు సమకూర్చుడు” అని వశిష్ఠాదులతో చెప్పి కైకేయి వద్దకు వెళ్ళెను.

కైకేయికి సఖురాలగు మంథర అయోధ్యా నగరమును అలంకరించుటను చూచి, రామునకు పట్టాభిషేకము జరుగనున్నదను విషయమును తెలిసికొని, దానిని కైకేయికి చెప్పెను.

ఒకప్పుడు ఆమె ఏదియో అపరాధము చేయగా రాముడు ఆమెను పాదములు పట్టి ఈడ్పించెను. ఆ వైరమును పురస్కరించుకొని ఆమె ఆతనిని వనమునకు పంపవలెనని అనుకొనెను.

ఓ! కైకేయీ!లెమ్ము. రామునకు రాజ్యాభిషేకమనగా నీకును, నాకును, నీకుమారునకును మరణమే ఇందులో సందేహము లేదు.

కైకేయి ఆకుబ్జ పలికిన మాటలు విని ఒక ఆభరణమును బహూకరించి ఇట్లు పలికెను, నాకు భరతుడెంతయో రాముడు కూడ అంతయే. కాని భరతునికి రాజ్యము లభించు ఉపాయమేదియు కానరాకున్నది. మంథర ఆమాటలకు కోపించి ఆమె ఇచ్చిన హారమును గ్రహింపక కైకేయితో ఇట్లనెను.

“ఓ తెలివి తక్కువదానా! భరతుని, నిన్ను, నన్ను కూడ రామునినుండి రక్షించుము. రాముడు రాజు కాగలడు. అతనిపిమ్మట ఆతని కూమారుడు రాజు కాగలడు. ఈ విధముగా భరతుడు రాజవంశమును కోల్పోవును. పూర్వము దేవాసుర యుద్ధమునందు శంబరుడు దేవతలను సంహరించెను. ఆ రాత్రి అచట నున్న నీ భర్తను నీవు విద్యా ప్రభావముచే రక్షించితివి. అపుడాతడు రెండు వరముల నిచ్చెను. ఇపుడు ఆ రెండు వరములను కోరుము. ఒక వరముచే, పదునాలుగు సంవత్సరములు రాముడు వనములో నివసింపవలెననియు, రెండవ వరముచే భరతునికి యౌవరాజ్య మీయవలె ననియు కోరుము. అతడు దానినీయ గలడు.

ఈ విధముగా ఆ కుబ్జచే ప్రోత్సహింప బడిన కైకేయి, అనర్థమును లాభకరమని భావించినదై “ఈ మంచి ఉపాయము దశరథుని చేత ఆ పని చేయించునా?” అని పలికి కోప గృహమును ప్రవేశించి, మూర్ఛితురాలి వలె భూమిపై పడి యుండెను.

రాజు బ్రాహ్మణులను పూజించి, కోపించి ఉన్న కైకేయిని చూచి ఇట్లుపలికెను. “ఇట్లున్నావేమి? రోగముతో బాధ పడుచున్నావా? భయపడినావా? నీ కేమి కావలెను. చెప్పుము. అది చేసెదను. ఏ రాముడు లేకున్నచో ముహూర్త కాలమైనను జీవింపజాలనో ఆ రామునిపై ఒట్టు పెట్టుచున్నాను. ఓ సుందరీ! నీకోరికను నెరవేర్చెదను.”

“ఓ రాజా! సత్యము పలుకుము. నీవు ఇచ్చుటకు అంగీకరించెదవేని పూర్వము నా కిచ్చిన రెండు వరములను, సత్యమును పాలించుచు నాకిమ్ము. రాముడుపదునాలుగు సంవత్సరములు నియమవంతుడై వనము నందు నివసించు గాక. ఇప్పుడే ఈ సంబారములతో భరతుని రాజ్యాభిషిక్తుని చేయవలెను. ఈ వరముల నీయకున్నచో విషము త్రాగి మరణించెదను.

ఆ మాటవిని, మూర్ఛితుడై, వజ్రముచే కొట్టబడినవాడి వలె భూమిపై పడెను. ముహూర్త కాలమున స్మృతి చెంది కైకేయితో ఇట్లనెను.

ఓ పాప నిశ్చయవంతురాలా! నీకు రాముడు ఏమి అపకారము చేసినాడు? నేనేమి చేసినాను? సకల ప్రపంచమునకును అప్రియమును ఆచరించుచు నీవు ఇట్లేల పలుకుచున్నావు? కాలరాత్రి వంటి భార్యవైన నీకు ప్రియమును చేసి నేను నిందితుడనగుదును. భరతుడు ఇట్టివాడు కాడు. రాముడు అరణ్యమునకు వెళ్ళినపిదప నేను మరణించగా నీవు విధవవై రాజ్యము నేలికొనుము.

సత్యపాశముచే బద్ధుడైన ఆతడు రాముని పిలచి ఇట్లు పలికెను. “రామా! నేను కైకేయిచే వంచింపబడితిని. నన్ను బంధించి రాజ్యమేలుము. నీవు వనములో నివసింపవలెను. కైకేయీ కుమారుడైన భరతుడు రాజు అగును.”

రాముడు తండ్రికిని, కైకేయికిని ప్రదక్షిణ నమస్కారములుచేసి, కౌసల్యకు నమస్కరించి, ఓదార్చి, సీతా లక్ష్మణ సమేతుడై, బ్రాహ్మణులకును, దీనులకును, అనాధులకును దానములు చేసి, సుమంత్రునితో కూడిన వాడై, రథము నెక్కి శోకార్తులైన తల్లుల తోను, బ్రాహ్మణాదుల తోను కూడి పట్టణము నుండి బయలు వెడలెను.

రాత్రి తమసా తీరమున నివసించి, పౌరులను విడచి వెళ్ళి పోయెను. ఆ పౌరులు ప్రాతః కాలమున రాముని గానక తిరిగి అయోధ్యకు వెళ్ళిరి.

మిక్కిలి దుఃఖితుడైన దశరథ మహారాజు ఏడ్చుచు కౌసల్యా గృహమునకు వెళ్ళెను. పౌరులును. స్త్రీలును, రాజ స్త్రీలును ఏడ్చిరి.

నార చీరలను ధరించిన రాముడు రథము నెక్కి శృంగబేరమునకు వెళ్ళగా అచ్చట గుహుడు ఆతనిని పూజించెను.ఆచట రాముడు ఇంగుదీ వృక్ష మూలమున నివసించెను.

లక్ష్మణుడును, గుహుడును ఆ రాత్రియంతయు మేల్కొనియేయుండిరి. పిదప, సీతారామ లక్ష్మణులు ప్రాతః కాలమున నావచే జాహ్నవిని దాటి ప్రయాగ చేరిరి. భరద్వాజుని నమస్కనరించి చిత్రకూట పర్వతముచేరిరి.

పిమ్మటవాస్తుపూజ చేసి, మందాకినీ నదీ తీరమున నివసించిరి. రాముడు సీతకు చిత్రకూట పర్వతమును చూపెను.

గోళ్ళచేత సీతను గీరిన కాకి నేత్రమును, రాముడు ఐషీకాస్త్రము ప్రయోగించి పోగొట్టెను. ఆ కాకి దేవతలను విడచి మరల రామునే శరణుజొచ్చినది.

రాముడు అరణ్యమునకు వెళ్ళిన ఆరవ దినమున దశరథుడు పూర్వము జరిగిన కథను చెప్పెను. నేను కౌమార వయస్సులోఉన్నప్పుడు సరయూ తీరము నందు కుంభమును నీటిలో ముంచి శబ్దము చేయుచున్న యజ్ఞదత్తుడనే పిల్లవానిని శబ్ధ వేధిని ఉపయోగించి చంపితిని. అతని తల్లిదండ్రులు చాల విలపించిరి.అతని తండ్రి “మేమిరువురము పుత్ర శోకముతో మరణించుచున్నాము. నీవు కూడా పుత్ర శోకముతో పుత్రుని స్మరించుచు మరణించెదవు“ అని నన్ను శపించెను. కౌసల్యా! నా కీ విధముగా మరణము రానున్నది.“ ఈ విధముగ కథను చెప్పి, హా రామా! అని అనుచు రాజు స్వర్గస్తుడయ్యెను..

అతడు శోకపీడితుడై నిద్రించినాడని తలచి కౌసల్య నిద్రించెను. ప్రాతఃకాలమున సూత వంధిమాగధ బందులు మేల్కొలుపుటకై వచ్చి శయనించి ఉన్న ఆతనిని మేల్కొలిపిరి. మరణించిన ఆతడు లేవలేదు.ఆతడు మరణించి నాడని గ్రహించి కౌసల్య “అయ్యో!చచ్చితిని“ చచ్చితిని అనుచు ఏడ్చెను.

పురుషులును స్త్రీలును ఏడ్వ మొదలిడిరి. వశిష్ఠాదులు మేనమామ ఇంటిలో నున్న శత్రుఘ్న సమేతుడైన భరతుని శీఘ్రముగా ఆయోధ్యకు రప్పించిరి.

శోకముతో నిండిన ఆ నగరిని చూచి, దుఃఖితుడై, భరతుడు “అపకీర్తి వచ్చి నెత్తిమీద పడినది కదా!” అని కైకేయిని నిందించెను. కౌసల్యను ప్రశంసించి, నూనె తొట్టెలో పెట్టిన తండ్రికి సరయూ నదీతీరమున సంస్కారము చేసెను. “రాజ్యముచేయుము” అని వశిష్ఠాదులు పలుకగా ఇట్లనెను.

రాముని తీసికొని వచ్చుటకు వెళ్లెదను. బలశాలి యైన రాముడే ఆందరి చేత రాజుగా అంగీకరింప బడినవాడు. శృంగభేరము వెళ్ళి, అచ్చటి నుండి ప్రయాగ వెళ్ళి భరద్వాజుని విందు స్వీకరించి భరద్వాజునికి నమస్కరించి రామ లక్ష్మణుల వద్దకుచేరెను. “రామా! మన తండ్రిగారు స్వర్గస్థు లైనారు.నీవు అయోధ్యలో రాజువగుము. నేను నీ ఆదేశమును ఎదురు చూచుచు వనమునకు వెళ్లెదను“ అని పలికెను. రాముడా మాటలు విని తండ్రికి తర్పణములు చేసి, భరతునితో ఇట్లనెను. “నీవు పాదుకలు తీసికొని వెళ్ళుము. సత్య పాలనమునకై జటలను నార చీరలును ధరించిన నేను రాజ్యము చేయుటకై రాను.” రాముడు ఈ విధముగా పలుకగా భరతుడు తిరిగి వెళ్ళి, అయోధ్యను విడచి, నంది గ్రామములో నివసించుచు, ఆ పాదుకలను పూజించుచు రాజ్యమును పాలించెను.

శ్రీ ఆగ్ని మహాపురాణములో రామాయణ కథలోని అయోధ్యాకాండ వర్ణనమను ఆరవ అధ్యాయము సమాప్తము.

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹