🌹🌹🌹 శ్రీ బ్రహ్మపురాణం 🌹🌹🌹 – ఇరవై రెండవ భాగము

నరకవర్ణనమ్‌

లొమహర్షణు డిట్డనెయె –

ఓ విప్రులారా ! పాపాత్ములు పడవేయబడు రౌరవాది నరకములనుగూర్చి యిక వినుడు.

రౌరవము – శౌకరం – రోధము తాలము – విశసనము – మహాజ్వాల – త ప్తకుడ్యము మహాలోభము – వియోచనము రుధిరాంధము – వసాతప్తము – కృమీశము – కృమిభోజనము – అసిపత్రవనము – కృష్ణము – లాలాభక్షము – పూయ వహము – వహ్నిజ్వాలం – అధశ్శిరము – సదంశము – కృష్ణసూత్రము – తమస్సు – ఆవీచి – శ్వభోజనము – అప్రతిష్టము మావీచి అనునవి. పరమ దారుణములైన మరిపెక్కు నరకములు గలవు. ఇవి యముని పరిపాలన దేశములు శస్త్ర – అగ్ని – విషములం బ్రయోగించు యమభటులు పాపకర్మాసక్తిగల వారు వీనియందుందురు.

దొంగ సాక్ష్యమచ్చినవాడు, పక్షపాతబుద్ధితో మాట్లాడువాడు, అబద్ధము చెప్పువాడు రౌరవమున కేగును. భ్రూణహత్య నగరధ్వంసము గోహత్య చేసినవాడు జీవుల యూపిరియాడకుండచేసినవాడు భయంకర రౌరమున కేగుదురు. బ్రహ్మహత్యా కారకుడు బంగారమును దొంగిలించినవాడు వాని స్నేహితుడు శూకర నరకమున బడుదురు. క్షత్రియవైశ్య ఘాతకులు , గురుపత్నిని, అప్పచెల్లెండ్రను గూడినవాడు రాజభటుని హత్యచేసినవాడు తస్తకుంభమనునరకమున గూలును. మద్య విక్రేత వధ్యపాలుడు ఉరితీయుస్థానమును గాయువాడు (లేక) వధింపదగిన వానిని కాపాడినవాడు కేసరవిక్రేత (విషమమ్మువాడు.) భక్తుని విడిచినవాడు తప్తలోహమను నరకమున గూలుదురు.

కూతురును కోడలిని సంగమించినవాడు, మహాజ్వాలమను నరకమున పడవేయబడును. వేద దూషకుడు. వేదవిక్రయి అగమ్యగామి, శబలమును నరకము పాలగును. దొంగ హద్దుమీరినవాడును విమోహ నరకమున బడును. దైవబ్రాహ్మణ పితృ ద్వేషియు రత్నములను (శ్రేష్ఠవన్తువులను) దూషించినవాడు కృమిభక్ష్వమును నరకమును పొందు. దుర్యాగము చేసిన వాడు కృమీశమును నరకము పాలగును. పితృదేవతా తిధులను విడిచి కుడిచినవాడు లాలా (చొంగ) భక్ష్యమను నరకమున బడును. బాణములను చేయువాడు వేధకనరకమున బడును, ఖడ్గాదులను చేయువాడును, కర్ణికారుడు, (కర్ణి+ఒకవిధమైన యాయుధము) పరమదారుణమైన విశసనమను నరకమున పడుదురు. అపాత్రదానము పట్టినవాడు అయాజ్యయాజనము చేయ కూడని వానిచే యజ్ఞము చేయించినవాడు నక్షత్రసూచకుడు జ్యోతిషశాస్త్రము వెలియకయే జాతక ముహూర్తములు చెప్పువాడు అధోముఖ నరకము సందును అతిథికి పెట్టక మృష్టాన్న మారగించువాడు కృమిపూయనరకమున కేగును. లాక్ష = లక్క మాంసము రనములు మధురపానీయములు నువ్వులు ఉప్పు అనువానినమ్ము బ్రాహ్మణుడుకూడ కృమిఫూయనరకమున పడును. పల్లి, కోడి, మేక, కుక్క, పంది పఱులు వీనిని పెంచువానికీని అదేగతి. రంగోపజీవి నాటకాములందు నటించి జీవించు వాడు జాలరి కుండాశి భగభక్షకుడు (వీర్యపానము చేయువాడు) లేక జూరజుని అగ్రము నుతించువాడు విషము పెట్టువాడు సూచి చాడీకోరు పేచీకోరు మూహిషకుడు దున్నపోతుల వ్యాపారి పర్వములందు స్త్రీ సంయోగము సేసిన బ్రాహ్మణుడు, కొంపలంటించువాడు మిత్రఘాతకుడు శకునములు చెప్పువాడు గ్రామపాచకుడు సోమవిక్రయ రుధిరాంధ కూపమున పడుదురు తేనెపుట్టలను రేపినవాడు గ్రామనాశనము చేసినవాడు వై తరిణింబడును.

రేతః పానము చేసనవాడు, మర్యాదోల్లంఘనము చేసినవాడు (సదాచారములను కట్టుబాట్లను దప్పినవాడు) మాయా జీవనులు , ఆచారహీనులు, కృచ్ర్ఛ నరకమున బడుదురు. జౌరభ్రికులు (గొఱ్ఱల మందచే జీవించువారు.) మృగవ్యాధులు వహ్ని జ్వాలమను నరకమునంబడుదురు. అపాక మలందు (వండగూడనివస్తవులకు)అగ్నిని పెట్టినవాడు అదే నరకమునం బడును. వ్రతలోపము ఆశ్రమధర్మచ్యుతి చేసినవాడు సందంశ యాతనమను నరకమునబడును. దివాస్వా పకాలయిన బ్రహచారులు, కొడుకులదగ్గర యధ్యయనము చేసినవారు శ్వభోజనమను నరకమున బడుదురు. ఇట్టివి నూర్లకొలది వేలకొలది నరకములు కలవు. పాపములను చేసినవారు ఈ బొంది విడిచి యాతనా శరీరములనొంది యిందు హిసింప బడుదురు. వర్ణాశ్రమవిరుద్గమైన కర్మను త్రికరణములచే చేసినవారు నరకము పాలగుదురు. ద్యులోకమందలి దేవతలు, తలక్రిందులుగా సుండు నరకలోక జీవులచే చూడబడుచుందురు. దేవతలు నరకలోక వాసులను అథోముఖులుగా జూచుచుందురు. జీవులు స్థావరములు, కృములు, జలజంతువులు, పక్షులు పశువులు, నరులు, ధార్మికులు, దేవతలు నను వరుసలో జన్మించి క్రమముక్తి నందుదురు.

స్వర్గమందెందరు జీవులుందురో సరకమందు నందరుందురు పాపము చేసి ప్రాయశ్చిత్తము చేసికొనని వాడు నరకమేగును. ఆయా పాపముల కనురూపములైన ప్రాయశ్చిత్తములను పరమర్షులు స్మరించి (స్మృతులలో) పెద్ద పాపమునకు పెద్దగ చిన్నదానికి చిన్నగా ప్రాయశ్చిత్తములను దెల్పిరి. స్వాయంభువ మనువు మొదలయినవారా ప్రాయశ్చిత్తకాండను రచించిరి. అన్నిటికిని ప్రాయశ్చిత్తము క్భష్ణ స్మరణము. దానిని మించినది లేదు. ప్రాయశ్చిత్తమనగా తపస్సు. పాపముజేసి యను తాపమి నొందెనేని హరిన్మరణ చేసెనేని దానిని మించిన పుణ్యసాధనము లేదు. దాన జీవి నారాయణుని జెందును. ప్రాతఃకాల అహో రాత్రములందు సంధ్యాసమయములందు నారాయణ స్మరణ చేసి పాపక్షయమంది నరుడు నారాయణుని పొందును. ఎవ్వని మనస్సు జపహోమార్చనములందు వాసుదేవునందు లగ్నమై యుండునో వాడు ముక్తినొందును. విష్ణువునందప్పుడప్పుడు మనసు నిలువక చలించెనేని, వానికి దేవేంద్రాది వదవిలభించును. పుసరావృత్తి లక్షణమ్తెన స్వర్గగమనమెక్కడ? ముక్తి బీజమైన వాసుదేవ నామ స్మరణమెక్కడ? కావునఅహర్నిశము పురుషుడు, విష్ణుస్మరణ జేయుచు పాపక్షయమంది. శుద్ధుడైనచో నరక ధర్శనము జేయడు. స్వర్గము మనఃప్రీతి గూర్చినది, దానికి వ్యతిరేకము నరకము. నరక స్వర్గము లసగా పాప- పుణ్యములే. అవి వానికి పర్యాయ పదములు, వాసుదేవైకచిత్తుడు అ పునరావృత్తి లక్షణమైన సాయుజ్యముక్తి కర్హుడన్నమాట.

ఒకే వస్తువు దుఃఖమునకు, సుఖమునకు ఈర్ష్యకు కోపముననకు కారణమగును. కావున నేవస్తువైనను దుఃఖాత్మకమే. ఆ వస్తువే యొకప్పుడు కోపమునకు హేతువై యదే ప్రనన్నతకు గారణ మగును. కావున కేవలము దుఃఖాత్మకము కేవలము సుఖాత్మకము నయిన వస్తువు లేనేలేదు. సుఖ దుఃఖాది లక్షణమైన యీపరిణామము కేవలమానసికము, బ్రహ్మజ్ఞాన మొక్కటియె జ్ఞానము. లౌకిక మయిన జ్ఞానము బంధమునకు బ్రహ్మజ్ఞానము ముక్తికిని కారణమగును, ఈ ప్రపంచవ్యవహారము తెలివి వలననే జరుగును. కాని దీనికేమందదు. విద్య అవిద్య యనువానిని బ్రహ్మజ్ఞానము. లౌకికజ్ఞానమునుగా గ్రహింపపలెను. (మోక్ష విషయకమైన జ్ఞానమే జ్ఞానమనియు, తదన్య విషయకమైన తెలివి విజ్ఞాన మనియు సమరుడు చెప్పెను.)

అవిద్యయా మృత్యుం తీర్త్వా విద్యయా మృత మశ్నుతే

అనగా అవిద్యచే జరా మరణములను లేకుండజేసికొని విద్యచే సమృత స్థితిని (మోక్షమును) బొందునని శ్రుతిచెప్పినది. ఔపనిషదమైన జ్ఞానము బ్రహ్మజ్ఞాన మగును. పేర విద్యాశబ్దవాఛ్యమై కేవల మవునరావృత్తికమైన ముక్తికి హేతువగును తక్కిన వేదవేదాంగాది విద్యలు, తదుదిత కర్మానుష్ఠానమునవిద్యగా బేర్కొనబడి స్వర్గాదిభోగమాత్ర సాధనములగు నన్నమాట. వీనిచే జిత్తశుద్ది వడసి పునరావృత్తి సహితములయిన పుణలోక భోగములను బొదవచ్చును. కేవలము విద్యవలననే మోక్షస్థితి కలుగునను భావము. ఈవిధముగ నాచే భూమండలము సమస్త పాతాళములు, నరకములు, మొత్తము చెప్పబడినవి, సముద్రము, పర్వతములు, ద్వీపములు, నదులు, సంక్షేపముగ చెప్పబడినవి. ఇంకేమి వినగోరు చున్నారు.

ఇది బ్రహ్మమహావురాణము నందు నరకవర్ణనమను ఇరువది రెండవయధ్యాయము.

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹