పురాణ ప్రారంభం ( రెండవ భాగం )
“నవగ్రహ వీక్షణం సూక్ష్మపరిధిలోనూ , స్థూల పరిమాణంలోనూ మానవుణ్ని నియంత్రిస్తూ , అతని జీవన గమనాన్ని నిర్దేశిస్తుంది. ఆహారం , ఆరోగ్యం , సంతానం , సంపద , విద్య , విజ్ఞానం , వైభవం ఇవన్నీ కూడా గ్రహవీక్షణను అనుసరించి మనిషికి లభిస్తాయి. మానవుడి జాతక చక్రంలో కొలువుదీరి , అతని జీవిత చక్రాన్ని తిప్పే అశేష శేష శక్తి స్వరూపాలే నవగ్రహాలు. అంతరిక్షంలో తేజోమండలాలలో సంచరిస్తూ వుండే నవగ్రహ దేవతా మూర్తులే ఆలయాలలో అర్చామూర్తులుగా మనకు దర్శనమిస్తున్నారు. ”.
“మానవుడి త్రికరణాలనూ అంటే మనసునూ , మాటనూ , చేతనూ నియంత్రించే అతీత శక్తులే ఆ నవగ్రహాలు. విడమరచి చెప్పాలంటే , మన ఆలోచనలకూ , అభివ్యక్తీకరణకూ , ఆచరణకూ మూలం ఆ గ్రహాల ప్రభావమే అని అర్థం….”.
అంటే… గురువుగారూ… ఆ గ్రహాలు తిన్నగా చూడకపోతే… ” విమలానందుడు ఏదో అడగబోయాడు.
“అదే చెప్పబోతున్నాను నాయనా ! గ్రహాలు సానుకూలంగా సంచరిస్తూ శుభ దృష్టిని సారిస్తే , మనిషి జీవితం సుఖసంతోషాలతో సాగుతుంది. ఆ గ్రహాలు ఆగ్రహిస్తే మనిషి జీవితం కన్నీటి కడలిలో కష్టాలయాత్రే అవుతుంది”
“గురువుగారూ ! నవగ్రహాల ప్రభావం సామాన్య మానవుల మీద మాత్రమే వుంటుందా ?” శివానంద అడిగాడు.
“మానవులే కాదు ; దానవులు , దేవతలు ఒక్కమాటలో చెప్పాలంటే – సృష్టిలోని సకల ప్రాణుల మీదా గ్రహాల ప్రభావం వుంటుంది.”
“అంటే… మహామహులైన పురాణ పురుషుల మీద కూడా నవగ్రహాల ప్రభావం వుంటుందా , గురువుగారూ?” శివానందుడు అడిగాడు.
“ఒక్కపురాణ పురుషులే ఏమిటి , నాయనా… అవతార పురుషులు కూడా గ్రహాల ప్రభావాలకు లోనైన వారే” నిర్వికల్పానంద నవ్వుతూ అన్నాడు.
“అవతార పురుషులు కూడానా ? నమ్మశక్యంగా లేదు !” సదానందుడు ఆశ్చర్యంతో అన్నాడు.
నిర్వికల్పానంద చిరునవ్వు నవ్వాడు. “ఆశ్చర్యమేముందీ ? శ్రీరామచంద్రమూర్తికి వనవాస క్లేశమూ , భార్యా వియోగమూ ఎందుకు కలిగాయి ? ధర్మరాజు అడవుల పాలెందుకయ్యాడు ? హరిశ్చంద్రుడు కట్టుకున్న ఇల్లాలిని ఎందుకు అమ్ముకున్నాడు ? ఎందుకు కాటికాపరి అయ్యాడు ? ఆయన తండ్రి త్రిశంకుడు భువికి దీవికీ మధ్య ఎందుకు వేళ్ళాడుతూ వుండి పోయాడు?”.
“సాక్షాత్తూ , శ్రీ మహావిష్ణువు అవతారమైన శ్రీరామచంద్రుడు గ్రహవీక్షణకు లోనయ్యాడంటే…” చిదానందుడు నమ్మలేనట్టుగా అన్నాడు.
“నమ్మశక్యంగా లేదా ?” నిర్వికల్పానంద నవ్వుతూ అన్నాడు.
“ఆ శ్రీరామచంద్రుడు లంకాయుద్ధసమయంలో అగస్త్యమహర్షి నుండి ఉపదేశం పొంది ‘ఆదిత్య హృదయం’ ఎందుకు జపం చేశాడంటావు ? గ్రహరాజు శక్తికి ఆయన లోబడినట్టే కదా అర్థం ? ఆ శని ప్రభావంతో సర్వాన్నీ ఒడ్డి ఓడిన ధర్మరాజు , అరణ్యంలో సూర్యుణ్ణి ఆరాధించి అక్షయపాత్ర ఎందుకు పొందాడంటావు ? సందేహానికి తావులేదు నాయనా ! మానవులూ , దానవులూ , దేవతలూ అందరూ నవగ్రహాల ప్రభావాన్నీ , ప్రాభవాన్నీ రుచి చూసిన వాళ్ళే !”
“మీరు చెప్పింది తార్కికంగా వుంది. గురువుగారూ !” విమలానందుడు అన్నాడు.
“ఔను ! నవగ్రహాల చరిత్రల్లో ఎన్నో అద్భుతాలున్నాయి. అవన్నీ కూడా కథాక్రమంలో మీరు తెలుసుకుంటారు ! ఇంక నవగ్రహ పురాణపఠనం ప్రారంభించుదాం !” అంటూ నిర్వికల్పానంద కళ్ళు మూసుకుని , చేతులు జోడించాడు.
“హరిః ఓమ్!”
“శ్రీ ఆదిత్యాది నవగ్రహ దేవతాభ్యోనమః !”
“ఆదిత్యాయ చ సోమాయ మంగళాయ బుధాయ చ
గురు శుక్ర శనిభ్యశ్చ రాహవే కేతవే నమః !!
స్తోత్రం ముగించి , కళ్ళు తెరిచి , నిర్వికల్పానంద శిష్యుల వైపు చూశాడు.
“నవగ్రహాల సృష్టికి అంకురార్పణ సృష్టి ప్రారంభంలో జరిగింది. ప్రస్తుతం మనం వైవస్వత మన్వంతరంలో వున్నాం. ప్రస్తుతం కలియుగం నడుస్తోంది. కలియుగానికి ముందు ద్వాపర యుగం ; దానికి ముందు త్రేతాయుగం ; త్రేతాయుగానికి ముందు కృతయుగం – గతించాయి. కృతయుగంలో సృష్టి ప్రారంభమైంది. దానికి ఒకనేపథ్యం వుంది. ఆ నేపథ్యమే మహాప్రళయం ! సృష్టి క్రమం అర్థం చేసుకోవడానికి , ప్రళయానికి చెందిన అవగాహన అవసరం… వినిపిస్తాను… వినండి !” అంటూ ప్రారంభించాడు నిర్వికల్పానందుడు
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹